Maandag 4-10 t/m zondag 10-10-2010

Maandag de 4e liep ik zoals altijd rond een uur of 7 's ochtends door de Westerstraat op weg naar m'n werk op Schepenwijk. Tijdens deze dagelijks-doordeweekse mars passeerde ik bij een huis een jongedame in korte ochtendjas staande aan de open voordeur, en een daar eveneens staande buitenjas dragende jongeman met een fiets aan de hand. De beide jongelingen waren duidelijk hevig verliefd, en konden geen afscheid van elkaar nemen. Ik wenste ze een vriendelijke "Goede morgen", en kreeg dat van deze verliefde mensen uiteraard even vriendelijk terug. De wereld is mooi, vriendelijk en roze als je verliefd bent, en langslopende heren met een paraplu in de hand op weg naar hun werk maken dan deel uit van die mooie, vriendelijke en roze wereld.

Het deed me op dat vroege uur in de ochtend ineens denken aan heel vroeger, toen ik ooit in een ver verleden ook al eerder met m'n vriendin Inge die vorig jaar overleden is, een hevige relatie had.
Wij waren ook zo verliefd. We konden niets anders doen dan elkaar opzoeken, elkaar bellen, elkaar schrijven, en altijd samen dingen ondernemen. Afscheid nemen van elkaar was ons bijna onmogelijk; haar leven bestond uit mij, mijn leven bestond uit haar.
Dagelijks stond ik op treinstation Enkhuizen te wachten totdat ze uit Hoorn kwam, waar ze op school zat. Zelf zat ik op de RSG hier in Enkhuizen. Als mijn lessen afgelopen waren, dan ging ik naar het station en wachtte in een vensterbank uren totdat zij arriveerde met de trein. Als zij eerder uit school was, dan wachtte ze mij op uit school die toen nog in de Westerstraat gelegen was. Het is allemaal lang geleden, maar kort genoeg om als herinnering ineens keihard in m'n gedachten te komen vanuit het niets.

Toen Inge en ik elkaar weer ontmoetten eind 2002, begin 2003, en ik haar ophaalde van Schiphol waar ze na 20 jaar in Spanje wonen arriveerde met haar dochtertje en hond, was diezelfde vlam van vroeger direct weer brandend als voorheen. Bij ons beiden, het ging hoe het ging. Het bleef ook zo, tot het einde dat vorig jaar kwam aan toe. Ondanks alles wat we moesten overwinnen in onszelf en in de ander na beiden een leven geleefd te hebben.
Bij zo'n als bliksem inslaande herinnering tijdens de dagelijkse mars naar het werk krijg je dan ineens zin om een potje te blèren omdat het flitsend pijn doet, maar zoiets doe ik gelukkig nooit. Wat dan wél gebeurt is hoe ik het aan een goede vriendin omschreef: je voelt jezelf in je hoofd als ziek en kotsend door de modder op de bodem van het gevoelsbestaan rondkruipen, volkomen kapot. Het voelt totaal watjesachtig, en dat is het waarschijnlijk ook, maar ook hier geldt: het is hoe het is.
Wat ik me wél afvraag is hoelang dit allemaal kan gaan duren, en of dit wel normaal is. Inge is al bijna anderhalf jaar dood, maar dat voelt absoluut veel korter.

In ieder geval: dinsdag de 5e was de raadsvergadering met als, vluchtig bezien, opzienbarendste agendapunt het initiatiefvoorstel voor de zondagse winkelopenstelling van VVD/D66. In een raad van 16 personen, ééntje van Nieuw Enkhuizen was namelijk afwezig door werk, stemden 9 raadsleden vóór het initiatiefvoorstel en 7 tegen. Bij een volledige raad zou dat dus 10 om 7 geweest zijn, het afwezige raadslid van NE was ook voorstander van de zondagsopening van winkels.
Ook ik heb voorgestemd, met een onderliggende gedachte toch aan [dit]. Zoals Confucius al zei: "Twijfel is de waakhond van het inzicht"!

Woensdag de 6e en donderdag de 7e: Woensdag heb ik eigenlijk alleen maar keihard gewerkt, het is ontzettend druk in het bedrijf waar ik werk. 's Avonds heb ik televisie gekeken, wat niet vaak gebeurt!

Donderdagochtend liep ik zoals gewoonlijk 's ochtends naar mijn werk. Het was de eerste keer deze herfst dat er echte dikke mist hing, schitterend! Voor automobilisten en andere gewielde verkeersdeelnemers een crime, doch voor mij als wandelaar een schitterende ervaring!
Het dagelijkse lopen van dat redelijk fikse eindje naar bedrijventerrein Schepenwijk maakt bij mij altijd de fantasie wakker. Nu vanochtend in die dichte mist ook.
Lopend langs het fietspad langs de Provinciale weg, de N302, kwamen fietsers vanuit een onzichtbare verafgelegen wereld ineens voor me opdoemen, en verdwenen dan even snel weer naar onbekende werelden met onbekende eigenschappen. Mensen die in zo'n mist opdoemen zijn langsflardende wezens, geheimzinnige entiteiten van onbekende verten en oorsprongen... De mystieke geheimzinnigheid van het "Magische Fietspad langs de Provinciale Weg" overweldigt en bekoort, prachtig!
Mist, die geheimzinnige herfstuiting, bewaart de onvergetelijke én onvergelijkelijke herfstgeuren in zich voor eenieder die dat wil ruiken. Die geur waar je geen genoeg van kunt krijgen, die geur die de cyclus van verstilling en weer tot leven komen van de natuur en z'n bewoners verbeeldt op een wijze die perfect is. Werkelijk perfect is!

Maar morgen komt Energieservice Noord-West mijn cv-ketel nakijken, en ze komen tussen acht uur en half één. Lang wachten dus, en het kost me een snipperdag omdat ik 's middags ook nog met Claudia ergens heen moet.
Maar die cv-ketel is natuurlijk wél belangrijk. Als ergens in die heerlijk geurende herfst straks m'n cv-ketel er ineens mee uitscheidt, dan heb ik het koud en kan ik niet douchen. Dan transformeert die heerlijk geurende herfst tijdelijk in een naar rotte bladeren stinkende hel, en dat moet natuurlijk niet gebeuren....

Vrijdag de 8e en zaterdag de 9e: Het blijkt dat m'n combi-ketel na 18 jaar gans gaar en af is. Het feit dat hij 18 jaar meegegaan is, is al een unicum als ik dat goed begrijp. Uitgaande van de oordelen van de deskundigen die ter plaatse kwamen althans. Maar ik laat dit soort apparatuur ook altijd goed en gedegen onderhouden, wellicht is dat een factor van belang.
In ieder geval: reparatie zou me 1000 euro kosten. Wat uiteraard doet besluiten om een nieuwe ketel aan te schaffen en te laten installeren door de specialist bij mij om de hoek, Niek Poen. Over twee weken wordt het dus weer helemaal veilig en nieuw het plebshuisje verwarmen en douchen!

Over verwarmen gesproken, dit jaar had ik ook al als één der laatste der enkelglasmohikanen in dit land dubbel glas in m'n huis laten zetten. Op de onderverdieping. Het scheelt inderdaad wel daadwerkelijk wat met de tijd dat je verwarming wel of niet staat te stoken, en met straatgeluid dat je huis binnendringt.
Maar de luchtvochtigheid van het huis is ook wat hoger geworden, en volgens de deskundigen schijnt dat normaal te zijn. Ik weet niet, normaliter was dat bij mij in huis zo'n 40%, nu is het iets hoger geworden. Wat inhoudt dat ik meer moet ventileren, wat ik trouwens sowieso al wel prettig vindt. Ik woon niet graag in een soort afgesloten sarcofaag!
Maar het is dus inderdaad zoals Cruijff als zei: "Ellek voordeel hep ze nadeel".

Dat betekent zo onderhand dat ik dit jaar met nieuwe zink in de dakgoten en nieuwe regenpijpen van metaal, dubbel glas en straks een gloednieuwe ketel weer aardig wat voordeel zie van geld opzij zetten voor tijden waarin dat noodzakelijk is.
Balkenende had dus gewoon ongelijk met zijn oproep aan de burgers om hun spaargeld aan te spreken om de economie te steunen. Zoiets spreek je pas aan als dat nodig is, niet om onzinaankopen te doen omdat de minister-president wil dat het deel economie dat op onzinnige luxeprodukten teert beter draait. Nu doe ik trouwens toch al bijna nooit wat politiek of overheid wil dat ik doe, behalve als het een wet is die relevant en stevig gehandhaafd wordt en bij overtreding irritant veel geld kost. De rest toch écht niet als dat niet uitkomt, dat wil ik uit principe gewoon niet. Maar dat geldt denk ik voor de meerderheid der Nederlanders.
Als een overheid wil dat ik als brave burger (wat ik wel degelijk ben) braaf blijf, dan zal die overheid er eerst voor moeten zorgen dat ze zelf het voorbeeld geeft aan degenen waaraan ze wat vraagt. Bijvoorbeeld dat ze als overheid cq werkgeefster zelf eindelijk eens het percentage allochtonen van niet-westerse herkomst in dienst neemt dat ze het bedrijfsleven ook graag zou willen opleggen. Dat gebeurt niet, en er is wat dat betreft voor het bedrijfsleven dus geen reden om mensen aan te gaan nemen op basis van hun etnische herkomst ipv op relevante kundigheid, kennis, representatie en voorkomen. Wat trouwens in mijn ogen sowieso al een idiote wens van zekere doorgeschoten sociaal-democraten is, over discriminatie gesproken....

De laatste tijd hoor je veel geharrewar over de islam en vermeende discriminatie richting die levensvisie cq politieke leer. PVV-politicus Geert Wilders staat momenteel terecht omdat hij niet echt weg is van die religie/politiek systeem omreden van de potentiële impact op in dit land lang bevochten vrijheden die deze religie/politiek systeem heeft bij verkrijgen van politieke macht. Daar kan ik me eerlijk gezegd wel wat bij voorstellen, in de vroege jaren '80 van de vorige eeuw had ik daar al discussies over met mensen. In die tijden werd je nóg harder dan in deze tijd door zichzelf links noemende babyboomers racist, nazi en fascist genoemd als je zo tegen die religie aankeek.
Tegenwoordig gebeurt dat meer op internet, door de anonieme versies van die gehersenspoelde figuren.

Dat Wilders nu niets wil zeggen in dat proces wat tegen hem gevoerd wordt door de rechterlijke macht zelf ipv door het OM dat dit juist niet wilde, begrijp ik ook. Het gaat niet om inhoudelijke beoordeling, maar om een politiek showproces á la USSR in de vorige eeuw. Dat is inderdaad dus ook mijn interpretatie van dit proces, en dat staat me tegen. Het voeren van een politiek proces om de reden die opgegeven wordt houdt impliciet al in dat Wilders gelijk heeft wat betreft z'n mond dichthouden trouwens!

Als ik alle neerhalende retoriek, denigratie, afbranden, neersabelen, belachelijk maken, voor idioot uitmaken, en andere scheldkannonades in mijn geheugen tevoorschijn haal die sociaal-democratische cabaretiers als bijvoorbeeld de twee dikbrillen Freek de Jonge en Youp van 't Hek richting christenen uitgevoerd hebben, dan roept het geheel toch vraagtekens op. Ganse zalen vol politiek correcte PvdA'moraliteit-meelopers hebben zich een kreukel gelachen om de denigrerende humor over christenen, het afbranden van hun geloof, het door de stront halen van hun Jezus, het voor lul zetten van hun wereldbeeld.
Nu ditzelfde gebeurt over de islam, nu er mensen zijn die deze in een aantal opzichten aan fascisme grenzende politieke leer ook minachtend en denigrerend bejegenen, is Nederland ineens bij deze krijsende gillers te klein. Blijkbaar heeft dit denksysteem bij deze luitjes een dermate speciale status, dat medemensen die er niet zo blij mee zijn maatschappelijk afgemaakt moeten en dienen te worden.

Wilders ziet wat hij meent te zien, en dat spreekt hij uit. Nu heeft hij kans om zich middels een gedoogconstructie in een kabinet te wurmen zonder daar directe verantwoording bij te dragen. Het heeft feitelijk een heel gematigd regeerakkoord opgeleverd. Niets extreems, niet absurds.
Maar doch edoch is er vanuit de links-Nederlandse wereld, waarvan de sociaal-democratische versie ongestraft de term "Bruin 1" mag gebruiken, tóch weer een laffe vertegenwoordiger op stap in Europa die meent het buitenland te moeten mobiliseren om het resultaat van het Nederlandse democratisch proces te moeten uitschakelen.
Geert Mak is feitelijk, als je wat hij nu doet letterlijk beschouwt, gewoon een ordinaire landverrader en cultuurverrader. Hij verraadt Nederland door te proberen het resultaat van ons democratisch proces af te branden middels de inbreng van machtigere landen dan Nederland zelf, hij tracht Nederland uit te leveren aan anderen.
In vroegere tijden werd je voor dit soort verraad gewoon opgehangen, een duidelijk teken van hoe over dit soort zaken gedacht werd. Nu wordt daar niet anders over gedacht. Maar in het teken van dat wij onszelf als zijnde beschaafd wensen te zien, negeren we het en zien we dit verraad dat een Nederlandse VIP pleegt door de vingers. Maar de ernst van wat hij doet verandert daar niet mee, en dat z'n politieke achterban en -grond er niets van zegt is minstens even laakbaar als eveneens grenzend aan medewerken aan poging tot landverraad.
Hij komt vanuit de PSP, dat later opgegaan is in GroenLinks. GroenLinks, waarvan juist Femke Halsema (die ik zéér hoog in het vaandel heb!) de enige linksgekleurde Nederlandse politicus is die actief Wilders z'n recht op vrije meningsuiting verdedigde. Dat deed ze omdat simpelweg verbieden en voor de rechter slepen, zoals nu door likkebaardend semi-links gebeurt, niets oplost. Het gaat om de argumenten, niet om verbieden!
Maar Geert Mak is wat dat betreft in mijn ogen, wat betreft de verdediging van wat vrijheid inhoudt en hoe dat in woord en daad vormgegeven moet worden, een landverrader. De reden van het ontstaan van het fenomeen Wilders wordt hiermede ontkent en genegeerd, de test die onze democratie ondergaat wordt ontvlucht.
Het is in mijn ogen heel typisch wat Geert Mak doet. Ondanks dat ik hem zeer waardeer om wat hij schrijft, om wat hij kan, om z'n grote intellectuele vermogen, om z'n intenties van sociaal mededogen en het feit dat ik in niet één opzicht ook maar in de allerverste verte aan de man kan tippen.
Maar nu gaat hij in mijn volkse arbeidersogen toch echt te ver.